vrijdag 2 mei 2014

Mens en natuur: ecologische voetafdruk

Mijn persoonlijke ecologische voetafdruk is op 5,8 hectare gestrand. Daarmee zit ik onder de gemiddelde Belgische ecologische voetafdruk. Maar nog steeds boven de ecologische voetafdruk van een gemiddelde Duitser, ver boven wat de gemiddelde ecologische voetafdruk over de hele wereld is (2,7 hectare) en veel te hoog boven de hectares die we per persoon tot onze beschikking hebben (1,8 hectare) om de wereld te behouden. Als ik in mijn omgeving kijk, dan zie ik vooral mensen die niet zo nauw inzitten met hoe de wereld gaat. Soms krijg ik de opmerking: "Hoh, we zullen toch al niet meer leven wanneer de wereld zal vergaan, het is nog niet voor binnenkort." Dan denk ik altijd bij mezelf dat we ook aan de volgende generaties moeten denken: mijn kinderen, mijn kleinkinderen,... We hebben ook een grote verantwoordelijkheid tegenover hen, want niemand wil toch dat hun kinderen iets overkomt? Of ik hoor het argument: "Ik alleen kan de wereld niet redden, en de anderen doen het ook niet. Dus als zij geen moeite doen, dan ik ook niet." Ik vind dit zo'n flauwe opmerking, want ik ben van het standpunt dat verandering van een maatschappij of ingesteldheid ten eerste bij jezelf begint. En als iedereen naar zichzelf kijkt en daar begint te veranderen, dan verandert iedereen en daarmee ook de maatschappij en zijn ingesteldheid. Dat toont nog maar eens dat we hoe langer, hoe egoïstischer worden. We denken enkel wat voor onszelf makkelijkst is, zonder na te denken over consequenties voor anderen, voor volgende generaties.

Ik ga niet zeggen dat ik alles perfect natuurvriendelijk doe, maar ik sorteer zo goed mogelijk (papier, PMD, huisvuil). Ik probeer al eens de fiets te nemen of te voet te gaan (wanneer het niet regent). Ik probeer al eens na te denken over natuurvriendelijke producten, herbruikbare producten (vb. luiers). En hoewel ik niet altijd herbruikbare luiers gebruik voor mijn zoontje (enkel wanneer we thuis zijn en hij niet slaapt); hoewel ik niet altijd de fiets neem i.p.v. de auto (soms uit gemakzucht, soms omdat het regent, soms omdat ik te moe ben,...), de weinige keren dat ik wel voor 'natuur' kies, die maken wel degelijk verschil. Misschien niet veel, maar wel iets, wel meer dan dat ik gewoon zou zeggen "hoh, ik kan niks veranderen in mijn eentje, dus doe ik liever niks".
Ik zie mensen die het beter doen dan mij, maar ik zie ook mensen in mijn omgeving die het er slechter vanaf brengen dan mij. 
Wat me wel verwonderde is dat de voetafdruk zoveel vermindert wanneer je 40 dagen geen vlees eet. Want ik snap dat het kweken van dieren en het slachten en alles wat er nog komt bij kijken veel van onze ecologie eist. Maar voor vleesvervangende producten is er toch ook energie nodig, die de natuur ook belast. Hoe komt dat dit zoveel minder is dan bij dieren? 
Hetzelfde probleem met elektrische auto's: die auto's moeten iedere dag (of hoe vaak?) opgeladen worden, met (meestal niet-groene) stroom. Hoe is dit minder milieubelastend dan een auto met diesel of benzine? 
Als het echt een wereld van verschil maakt, zou ik wel durven investeren in zo'n milieuvriendelijke wagen, maar ik ben nog niet voldoende overtuigd dat het effectief zo'n verschil maakt op milieuvlak.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten