Jij
De datum dat jij jarig bent,
de avond van Oudjaar,
dat zijn van die extra moeilijke
en zo zijn er nog een paar.
Maar toch is dat nog 't ergste niet;
je bereidt je erop voor,
je wapent je, je zet je schrap
en zo kom je er wel door.
Nee, 't moeilijkste is als onverwacht
't verleden binnendringt.
Als iemand iets over je vraagt,
of als muziek van toen, plots klinkt.
Een geur, een woord of een gebaar
waarin ik jou herken,
laten me pijnlijk voelen
hoe kwetsbaar ik nog ben.
Bron: Fiddelaers - Jaspers, R. (2003). Kun je de dood ook groeten? (101 afscheidsgedichten). Kampen: Uitgeverij Kok.
Het betreffende gedicht is op pagina 96 te vinden.
Dit kan toegepast worden op verschillende soorten van lijden; iemand verliezen door de dood, een vriendschap die stuk gaat, afscheid moeten nemen van een huisdier,... Voor mij refereert het op dit moment naar een verloren vriendschap. En het is ook zo: ik probeer sterk te staan op de dagen waarvan ik weet dat ze me aan die vriendschap doen herinneren, of ik probeer de zaken te vermijden die me aan die vriendschap herinneren (zoals bv. bepaalde gemeentes ontwijken). Want dit zijn de dingen die ik min of meer in de hand heb. Het doet inderdaad meer pijn wanneer ik onverwachts aan de verloren vriendschap herinnerd wordt, bv. die persoon tegenkomen op een plaats waar ik dit niet verwachtte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten