Mens en natuur: klimaattop in Warschau

Ik heb zonet nog verschillende artikels gelezen over de klimaattop in Warschau, vorig jaar. Er werden geen harde maatregelen getroffen, of normen vastgelegd. Het is slechts de bedoeling dat alle deelnemende landen hun doelstellingen moeten bekendmaken om hun CO²-uitstoot te verminderen, dit voor de conferentie in 2015 (in Parijs). In deze klimaattop in Warschau werd enkel de basis gelegd voor het klimaatakkoord dat ze in 2015 in Parijs willen bekomen. Er stonden 3 punten op de agenda (waarvan er bij geen enkele een definitief besluit of standpunt gemaakt werd):

- de aanpak van uitstoot van schadelijke stoffen

- de financiële aanpak van de klimaatsverandering

- een instelling/systeem creëren voor die kwetsbare landen voorziet in financiële steun

Ik begrijp niet dat ze het zo laten aanslepen. Konden ze daar al geen normen bepaald hebben? Ze hadden enkele dagen de tijd om te discussiëren, dan is het toch ook mogelijk om er al normen aan te verbinden. Wachten tot 2015, dat is voor mij een verlies van 2 jaar. Want we zouden nu al kunnen ingrijpen. Niet enkel ieder van ons als persoon, maar ook de overheid (de Vlaamse overheid, de Belgische overheid, de Europese overheid en zelfs de "wereldeoverheid" als die zou bestaan). Op elk niveau moet er ook nagedacht worden over het milieu, maar blijkbaar zijn politici daar niet mee bezig. Ik vraag me af; hebben zij geen kinderen die ze een gezond leven gunnen? Of zijn ze niet overtuigd dat het slecht gesteld is met de wereld? Ik zou alleszins het risico niet durven nemen. Ook al is het beter gesteld met de natuur dan wordt bewezen, dan nog zou ik de dingen doen om het milieu te beschermen. Het is een kleine moeite, een kleine aanpassing in je levenswijze. Maar het kan een groot verschil zijn voor de volgende generaties. En ik ben er ook van overtuigd dat het een groot verschil kan maken en dat het nodig is. Zijn politici dan echt zo egoïstisch dat ze niet zien dat er ingegrepen moet worden (nu meteen)? Eens zien of er in september in New York al iets veranderd is bij de overheden. Ik hoop het echt van hart; dat ze meer ouder en mens worden i.p.v. nalatige geldwolven.

Mens en zingeving: bedenking

Net nog eens beginnen nadenken over geloof. En misschien is het doordat de verkiezingen dichterbij aan het komen zijn, maar ik begon geloof te vergelijken met politiek. Eigenlijk is het nog zo geen slechte vergelijking. Want ik vind dat de verschillende godsdiensten, religies en levensbeschouwingen constant hun best doen om mensen te overtuigen om zich 'bij hen aan te sluiten'. En ze smijten, zoals politieke partijen vaak, met modder naar elkaar, ze halen elkaar door het slijk. Vaak gaat de politieke keuze van mensen over op hun kinderen, een soort traditie. Zien we dit ook niet bij godsdiensten, zonder dat de meesten weten waarvoor hun godsdienst staat (en waar de andere levensbeschouwingen voor staan)? Misschien zouden we de leeftijd van geloven ook kunnen optrekken tot 18, net zoals bij het stemmen. Maar hen ondertussen alle info geven die ze willen en moeten hebben om een juiste keuze (voor zichzelf) te kunnen maken. Zoals iedereen vrij is om zijn politieke partij te kiezen, zou ook iedereen vrij moeten zijn om zijn geloof te moeten kiezen. Niet op basis van wat anderen verplichten, maar door alles naast elkaar te leggen en daaruit de godsdienst/politieke partij te kiezen die het best bij hen past. Of zoals bij politiek niet mogelijk is: een overtuiging te kiezen bestaand uit verschillende puntjes, uit verschillende godsdiensten/religies/levensbeschouwingen. Want alle godsdiensten/religies/levensbeschouwingen hebben wel iets dat interessant is. Dit zou trouwens bij politiek ook moeten kunnen: kiezen op de punten die voor mij van belang zijn i.p.v. voor een hele partij (dus ook met punten waar je niet achterstaat) of een persoon van een partij (die je gewoon sympathiek vind zonder te weten waarvoor de partij staat) te moeten kiezen. Zo weet de regering ook welke punten er het belangrijkst zijn voor de hele bevolking en weet het ook meteen waar het moet aan werken. 

Daarom dat ik het eigenlijk fout vind om kinderen te laten dopen bij de geboorte, omdat ze dan niet zelf kunnen kiezen waarin ze geloven, de ouders bepalen dit voor hen (en vaak niet uit geloofsovertuiging). Misschien moeten we eens kijken om hen gewoon de waarden die belangrijk zijn (in de verschillende overtuigingen) in menselijke relaties bij te brengen, ze alle info aanbieden en alles vergelijken, zodat zij uiteindelijk kiezen wat ze willen geloven. En misschien moeten we niet wachten tot 18, maar kunnen ze die keuze  maken op hun 12e.

Ik weet het, dit sluit dicht aan bij de overtuiging van 'vrijzinnig humanisme', behalve dat daar geen sprake is van geloofsovertuigingen. 

Mens en natuur: extra 5 artikel "Vlaams klimaatbeleid blijft ondermaats"

Het artikel beschrijft wat wij (als mens en als maatschappij) kunnen doen om duurzamer te leven. 

Nu zien regeringen en tegenstanders van hernieuwbare energie (en eigenlijk ook de meeste mensen, waaronder mezelf) vooral de kostprijs van deze investeringen i.p.v. wat ze ons op lange termijn opleveren. Want het is nu dat we dat geld op tafel moeten leggen, voor iets waar we pas binnen enkele (tientallen) jaren het effect van kunnen zien. En dat geld kan ik voorlopig nog aan andere zaken besteden (mijn huis, mijn kinderen, vakantie,...). 

Terwijl we uiteindelijk meer voordeel halen als we nu collectief in duurzaam leven en natuur investeren.

En hoewel regeringen en grote, vervuilende bedrijven misschien wel het grootste verschil kunnen maken, is het aan ieder van ons om ook het (kleine) verschil te maken. Wij moeten (elk voor onszelf, voor anderen en voor alle generaties na ons) ons gedrag natuurvriendelijker en duurzamer maken. Door onze mobiliteit in vraag te stellen (ik zou vaker met de fiets moeten en kunnen gaan), door onze eetgewoonten in vraag te stellen (ik zou makkelijk 1 maal per week vegetarisch kunnen eten --> waarom doe ik het dan niet?), door na te denken over onze vakanties (zijn vliegtuigvakanties echt zoveel leuker dan kortbij vakanties, zeker met kinderen? --> mijn kind speelt overal even graag, zolang er maar zaken aanwezig zijn waarmee hij kan/mag spelen en zolang wij er zijn om samen met hem te spelen), door ons energieverbruik onder de loep te nemen (ik kies ervoor om minder kledij in de droogkast te steken en meer aan rekken te hangen, ongeacht het feit dat mijn huis dan volstaat met droogrekken).

Het lijken kleine zaken wanneer je ze allemaal apart ziet, maar tel alles samen en dan zie je dat ieder van ons wel degelijk het verschil kan maken.

Bron: Dutry, C. (2014). Vlaams klimaatbeleid blijft ondermaats. De Bond, 7(94). 16-17.

Mens en medemens: extra 2 artikel "Een paar mondige kinderen volstaan..."

Dit artikel gaat over pesten en wat we ertegen kunnen doen (als ouders, als leerkrachten, als maatschappij,...). Het is een zeer interessant artikel, want het haalt alle punten aan die we nog kunnen verbeteren. Want pesten is niet enkel de schuld van de pester, de gepeste of de zwijgende groep errond. Het is ook een zaak van opvoeden, van vaardigheden aanleren, van zelf het goede voorbeeld te geven.

Daarom dat IEDEREEN kan helpen om te strijden tegen pesten, ook wie zelf geen ouder of leerkracht is. Want is het niet zo dat wij soms onverdraagzaam zijn tegenover anderen, vb. een kinderopvang voor de rechter slepen, omdat de kinderen te veel lawaai maken wanneer ze spelen. Of dat we zelf mensen beoordelen op hoe ze eruit zien (huidskleur, kleren,...). Ik kan enkel zeggen dat ik dit ook doe, vaak onbewust. Maar wanneer ik zulke zaken luidop zeg (in het bijzijn van kinderen) dan heeft dit ook een invloed op het (latere) gedrag van deze kinderen. Het is dus goed om mezelf een spiegel voor te houden en kijken hoe ik mijn eigen bedrag kan veranderen (in de positieve, verdraagzame richting).

Ook als ouder moet ik een evenwicht vinden tussen 'mijn kind blootstellen aan de harde wereld' en 'het mondig genoeg maken om zijn mening (op respectvolle manier) te kunnen uiten'. Want uiteindelijk wil ik dat mijn kind niet in 1 van de 3 bovenvermelde groepen terecht komt (pesters, gepesten of de zwijgende groep errond). Ik zou liever hebben dat hij in een vierde groep terechtkomt: de mondige groep errond die durft op te staan tegen de pester (waardoor de pester zijn 'macht' verliest en dus niet meer pest). Maar het liefst van alles zou ik willen dat er geen groepen meer zijn, maar dat is waarschijnlijk een doel van me die nooit bereikt zal worden. Maar het lijkt me wel mooi om hiernaar te streven.

Ik probeer nu al om met mijn zoon (bijna 2 jaar) te praten over gevoelens, vb. wanneer hij iets doet wat ik niet leuk vind. Als het te erg is, plaats ik hem even in de hoek en dan zeg ik hem wat ik niet leuk vond en waarom ik dat niet leuk vond. Ik weet dat hij het meestal nog niet snapt, maar zo leert hij uiteindelijk (hopelijk) wel. Het lijkt me ook goed om af en toe een boek over pesten te voor te lezen (misschien als ze wat ouder zijn).

In de klas kan je het als leerkracht ook aankaarten, misschien beter vooraleer problemen zich voordoen. Gewoon een gesprek aangaan rond pesten (zonder iemand te beoordelen), vooral (alle) kinderen zelf aan het woord laten (hoe ze over pesten denken, of ze zelf al betrokken zijn geweest bij pesten, wat ze goed/niet goed vinden aan pesten, in welke groep ze zichzelf plaatsen, hoe ze zouden reageren als ze in een andere groep zouden zitten,...). Het kan als weekthema, maar misschien is het beter om het af en toe doorheen het hele jaar aan te kaarten. Of een combinatie van de twee: in het begin van het schooljaar een week over het thema 'pesten' en dan nog af en toe terug komen op het thema doorheen het jaar.

Maar het is duidelijk dat al deze zaken apart niet zo'n groot effect zullen hebben dan wanneer al deze zaken samen, door iedereen worden toegepast.

Wat betekent dat dit artikel ook bij 'mens en maatschappij' thuishoort.


Bron: Vanlierde, K. (2014). Een paar mondige kinderen volstaan... De Bond, 6(94). 14-15

Mens en natuur: extra 4 artikel "Alles begint met een vruchtbare bodem"

Uit dit artikel onthou ik vooral het feit dat we goed kunnen doen voor de natuur door onze landbouwgrond niet om te ploegen vooraleer we er planten op willen zaaien. Het is niet voor mij persoonlijk van toepassing (gezien ik geen landbouwer ben), maar het stemt wel tot nadenken. Het zijn niet enkel de energiekosten die verminderen, ook de CO2-uitstoot vermindert met de helft.  En bovendien kan de bodem daardoor ook meer koolstof opslaan (die nu in onze lucht terechtkomt en daar schade toebrengt aan de ozonlaag). Als er dan nog eens bomen aangeplant zouden worden op de landbouwgronden, dan zouden die bomen ook koolstof opslaan. Misschien moet de overheid hiervan (nog) eens op de hoogte gebracht worden, zodat ze hier ook naar streven en landbouwers kunnen overtuigen om op deze manier te werk gaan. Ik weet niet of ik hier zelf aan kan meewerken, misschien door zelf bioboer te worden (op kleine schaal) of zelf een boom in mijn tuin te planten.

Bron: Dutry, C. (2013). Alles begint met een vruchtbare bodem. De Bond, 23(93), 11.

Mens en natuur: extra 3 krantenartikel "Gletsjer bedreigd in Italiaanse Alpen"

Met wat ik net geleerd had over de natuur, de milieuvervuiling en duurzaam leven, vond ik dit artikel wel toepasselijk. Ik zou het anders heel raar gevonden hebben dat ze een gletsjer met doeken inpakken, maar nu begrijp ik dit en weet ik ook waarvoor dit dient. Het heeft iets te maken met het feit dat ijs uit zichzelf de zon weerkaatst. Maar nu dit ijs smelt, komen er donkere vlakken zichtbaar en die absorberen het zonlicht i.p.v. terug te kaatsen, waardoor die vlakken nog meer opwarmen (vicieuze cirkel). Nu, door de gletsjer in te pakken met witte doeken, proberen ze het zonlicht alsnog te weerkaatsten, waardoor de gletsjer niet opwarmt en zo kan hopelijk weer ijs gevormd worden in de winter. En als de ijslaag van de gletsjer zich weer hersteld heeft, dan kan het ijs zelf weer een natuurlijke filter vormen voor het zonlicht en die weerkaatsen en zo blijft het ijs terug liggen (vicieuze cirkel). Het komt er dus gewoon op neer om de 'opwarmende vicieuze cirkel' stop te zetten en terug om te draaien in een 'zonlicht-weerkaatstende vicieuze cirkel'. Maar dat houdt ook verandering van mentaliteit in, een gletsjer inpakken in witte doeken alleen zal ons niet helpen om voor de ommekeer te zorgen. We moeten meer doen, iedereen moet meer doen!

VMMA. (2014, mei 7). Nieuwsblad.be. Opgeroepen op 8 mei 2014 via http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20140507_01095532

Mens en zingeving: extra 5 "When you believe" Mariah Carey en Whitney Houston

Het liedje is afkomstig van de fillm "Prince of Egypt", een tekenfilm over Mozes. Het staat dus zeer dicht bij het christelijk geloof. Maar ik vind dat het ruimer gezien kan worden. Dat het ook over geloof in eigen kunnen gaat, meer nog dan over geloof in een god. Het gaat erom dat je altijd moet hopen op mirakels, dat je altijd moet blijven hopen en vechten. En dat de hulp niet altijd komt wanneer je het nodig hebt, maar dat hulp soms onverwachts/ uit onverwachte hoek komt. Ook het besef dat we vaak sterker zijn dan dat we onszelf inschatten, dat we heel veel zaken in het leven aankunnen (waarvan we op voorhand dachten dat we ze niet zouden aankunnen).

Bron: cowgirlstevie. (25 maart 2008). When you believe - Mariah Carey and Whitney Houston. [Videobestand]. Geraadpleegd via https://www.youtube.com/watch?v=3kfpE8xYBmY