Ik heb de film "Oscar et la dame Rose" bekeken. Ik had een dubbel gevoel bij de film: op sommige momenten dacht ik "oh jee, gaat het de volledige film zo zijn?" (vooral dan bij de 'worstelscenes'), maar ik heb me voorgenomen om de film op zijn geheel te zien en niet in afzonderlijke scenes. Ik ben dan tot het besluit gekomen dat die 'worstelscenes' in de film horen; om een evenwicht te hebben tussen humor en ernst, omdat het bij het personage Rose past om haar verhalen op die manier over te brengen op Oscar (een jongen van 10). Ik vond vooral het idee leuk en origineel om de jongen zijn leven te laten leven in 12 dagen. Iedere dag mocht hij 10 jaar ouder zijn (op dag 1 was hij dus nog een kind, op dag 2 een tiener,...). En bij die verschillende levensfasen horen verschillende ervaringen en problemen en die beleefde hij ook (als tiener: verliefdheid en lichamelijkheid; als twintiger: kiezen voor zijn grote liefde,...). Na iedere dag mocht hij dan een brief schrijven naar God; met wat hij had meegemaakt, wat hij daarvan vond en welke wens hij had. Daardoor werd duidelijk dat wij doorheen ons leven niet enkel verschillende ervaringen hebben met mensen, de wereld om ons heen, maar dat wij ook telkens op een andere manier tegenover God en geloof kunnen aan kijken.
De film draait niet enkel om hoe de jongen omgaat met zijn ziekte, maar toont ook hoe verschillende mensen omgaan met de jongen (en zijn ziekte). De film geeft duidelijk weer dat er niet 1 manier is om te lijden, maar dat iedere mens dit persoonlijk doet.
De film maakt dat je na het bekijken ervan zelf begint na te denken over hoe je tegenover dood, lijden, God,... staat. Het is een film die handelt over een ernstige materie (nl. de ziekte van een kind), maar die toch ook met een portie humor wordt gebracht, waardoor je niet (constant) bij de keel gegrepen wordt. Je blijft na de film niet met een negatief gevoel zitten, maar je denkt wel na over wat je net gezien hebt. Dit is een perfecte balans. Door die luchtigheid en het gebruiken van beeldtaal is het ook een film dat je met (oudere) kinderen kan zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten